آثار آسیب ناشی از ایسکمی پرفیوژن مجدد روی بیان ژنی برخی از ایزوفرم‌های سیتوکروم P450 در کبد موش صحرایی

    آسیب ناشی از ایسکمی پرفیوژن مجدد ممکن است سبب تغییرهای عمده در عملکرد کبد شود.  کبد، عضو مهمی برای سوخت و ساز بسیاری از ترکیب‌ها و داروهاست که در آن آنزیم‌های سیتوکروم P450 نقشی اساسی ایفا می‌کنند.  در مطالعه‌ی حاضر به منظور بررسی آثار ناشی از ایسکمی پرفیوژن مجدد روی بیان ژنی برخی از ایزوفرم‌های سیتوکروم P450 ، چهار گروه 5تایی موش صحرایی در معرض یک ساعت ایسکمی لوبار و سپس به ترتیب به مدت ۱، ۶، ۱۲ و ۲۴ ساعت تحت پرفیوژن مجدد قرار گرفتند و یک گروه شاهد جراحی هم به عنوان کنترل انتخاب شد.  در انتهای زمان‌های پرفیوژن مجدد، نمونه‌‌ی خون برای اندازه‌گیری تغییرهای آنزیمی، جمع‌آوری و سپس حیوانات به روش مرگ با ترحم کشته شدند و نمونه‌های بافت کبد برای مطالعه‌ی بیان ژنی اخذ گردیدند.  از نمونه‌های بافتی، RNA تام استخراج گردید و cDNA از مدل mRNA ساخته شد.  میزان بیان mRNA با استفاده از real time PCR و پرایمرهای اختصاصی ایزوفرم‌های سیتوکروم P450 محاسبه گردید.  نتایج، نشان داد که میزان آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز در تمام گروه‌های در معرض ایسکمی پرفیوژن مجدد به طور معنی‌دار (05/0P<) افزایش یافت که حداکثر آن در ۶ ساعت بعد از شروع پرفیوژن مجدد بود؛ اما مقادیر mRNA ایزوفرم‌های CYP2E1، CYP3A1 و CYP1A1 در گروه‌های در معرض ۶، ۱۲ و ۲۴ ساعت بعد از پرفیوژن مجدد به طور معنی‌داری (05/0P<) کاهش نشان داد.  نتایج این پژوهش، نشان داد که آسیب ناشی از ایسکمی پرفیوژن مجدد کبد، ممکن است سبب کاهش بیان ژنی ایزوفرم‌های سیستم سیتوکروم P450 شود که ممکن است فعالیت‌های سوخت و ساز کبد را متأثر سازد.